Μια σπαζοκεφαλιά για εμένα

Καλησπέρα, καλησπέρα!

Σας έχει τύχει ποτέ, να κάνετε κάτι αναγκαστικά αλλά ταυτόχρονα να είναι τόσο προκλητικό, που να ασχολείστε τελικά με μανία; 

Έτσι την έπαθα κι εγώ. Προ ημερών "κατέβασα" μερικά σχέδια για πλεκτά κοσμήματα. Σκέφτηκα πως θα πάρει φωτιά το βελονάκι μου, όμως από τη χαζομάρα μου δεν είδα πως τα συγκεκριμένα ήταν φτιαγμένα με σαΐτα.

Τη συγκεκριμένη τεχνική, την είχε πάρει κάπου το μάτι μου, όμως δεν θα έμπαινα ποτέ στη διαδικασία να την μάθω. Πρόκειται για μια ανθεκτική δαντέλα που απαρτίζεται από μια σειρά κόμπων και θηλειών με πλήθος δυνατοτήτων. Εκτός από τα κλασικά σεμεδάκια, γίνονται και πολύ όμορφα και πρωτότυπα κοσμήματα. Για ρίξτε μια ματιά παρακάτω.

Έτσι κι εγώ, συνδύασα το τερπνόν μετά του ωφελίμου και ξεκίνησα τα μαθήματά μου πάνω στη σαΐτα. Μετά από πολύ κόπο, σπαζοκεφαλιά και πολύ φύρα καθώς δεν ξηλώνεται εύκολα...

Έφτιαξα πεταλούδες, οι οποίες στα χέρια μιας έμπειρης τελειώνουν σε λίγα λεπτά. Στα δικά μου όμως οι φουκαριάρες δεινοπάθησαν. Ώρες ατέλειωτες τις παίδευα.

Ενθουσιάστηκα τόσο, όχι με το αποτέλεσμα αλλά με την πρόκληση! Ελπίζω να καταφέρω να εξελίξω την καινούρια μου ασχολία.

Επίσης μόλις εχτές έλαβα τις φωτογραφίες με τα παπουτσάκια της Φοίβης, φορεμένα! Πολύ χαίρομαι που τα βλέπω στο ποδαράκι της. Καλοφόρετα!

Καλό απόγευμα!